.png)
Bagi cabaran ke 4, bacaan travelog lelaki dan perempuan,
saya telah membaca Emak Rindu Mathanga Erissery oleh Khairul Hakimin Muhammad
dan Namaste India oleh Siti Noridah Ab. Rahaman.
Kedua – dua penulis ini telah melawat Negara India. Khairul Hakimin hanya
melawat India selama 9 hari, manakala Siti Noridah telah menghabiskan hampir 3
bulan lamanya mengembara secara berbackpacker di India.
Ada empat tempat yang dilawat oleh Khairul Hakimin, iaitu, Kochi, Kondungalor,
Munnar dan Alleppey. Antara tujuan utama lawatan beliau ini ialah hendak
berguru dengan Pn Nimi Sunilkumar, untuk belajar masakan India. Pn Nimi
merupakan pemenang tempat ketiga buku masakan terbaik dunia. India sangat dekat
dengan beliau, kerana ibu beliau berasal dari India. Mathanga Erissery
merupakan makanan kegemaran ibu beliau, tetapi ibunya tidak lagi dapat merasa
makanan tersebut selepas berkahwin (iaitu ketika beliau berumur 15 tahun). Jadi,
beliau belajar masak Mathanga Erissery ini dan berjaya masak untuk ibunya
selepas pulang ke Malaysia.
Pemergian Khairul ini ditaja, dan beliau tidak pergi berseorangan, tetapi
bersama lagi tiga kawannya. Insan yang menaja berpesan, kalau beliau pergi
seorang, pengalaman dan pandangan yang diperoleh cuma satu, tetapi jika pergi
berkumpulan, lebih banyak hikmah yang boleh dikutip
Kebanyakan trip mereka adalah dengan
menaiki kereta dan ada satu perjalanan beberapa hari yang menggunakan rumah. Di
dalam buku ini dinukilkan pengalaman beliau di setiap tempat yang dilawati, dan
diselang selikan dengan kisah hidup beliau berserta ibu bapa dan juga resepi –
resepi makanan India.
Berbeza dengan Khairul, Siti Noridah
membuat catatan untuk 20 tempat di India yang beliau pergi. Siti pergi
bersendirian. Adakalanya beliau akan duduk hampir dua minggu di sesebuah
daerah, adakalanya hanya sehari dua. Pengembara yang dijumpai dalam
perjalanannya itulah yang akan menjadi teman seperjalanan, sehinggalah mereka berpisah
untuk meneruskan perjalanan masing-masing.
Siti hanya akan menaiki kereta hanya
apabila keadaan terdesak dan dengan kadar yang berbaloi. Selebihnya, dia hanya
akan berjalan kaki dan menaiki kenderaan awam (bas, keretapi dan riksha). Siti
memilih India dan beberapa buah daerah yang jarang dilawati orang ramai kerana
beliau lebih berminat dengan tempat yang tidak ramai orang pergi. Pernah
sekali, penduduk tempatan di salah sebuah daerah yang beliau lawat mengatakan
itulah kali pertama dia berjumpa dengan orang Malaysia.
Catatan Siti lebih kepada pengalaman yang
beliau hadapi di setiap tempat yang beliau pergi. Siti banyak menulis berkenaan
pemandangan tempat yang beliau lawati walaubagaimanapun ianya tidak terperinci
dan kelihatannya hampir sama saja. Tulisannya agak mendatar dan kadang kala
berulang-ulang. Siti pernah tanpa sengaja mengikut upacara keagamaan Hindu
kerana tidak tahu, dan rupanya orang yang berbuat acara itu Cuma hendakkan duit
dari Siti. Pernah juga beliau hampir tertipu apabila ada orang mengatakan
keretapinya akan lambat 10 jam dan diminta mengikuti orang itu. Nasib baik
beliau berwaspada dan ambil tindakan dengan meminta kepastian di kaunter.
Catatan Khairul Hakimin
sangat seronok dibaca ditambah dengan cerita-cerita menarik yang ada.
Kebanyakan perkara yang dijumpai di India akan dikaitkan dengan apa yang
berlaku kepada penulis sendiri. Tulisan Siti Noridah pula mungkin agak datar
dan hanya menumpukan pada apa yang dihadapi penulis ketika mengembari, tetapi
mampu memberi inspirasi kepada yang ingin mengembara ke India.
No comments:
Post a Comment